Wyż Małopolskiej
Encyklopedia PWN
archeol. kultura wczesnej epoki brązu (2300–1600 p.n.e.), z terenów północnego przedpola Karpat, od północnych Moraw aż po Wyż. Wołyńską włącznie, z najdłużej rozwijającymi się centrami osadniczymi na terenie Małopolski;
dolina Wisły od Krakowa po Zawichost, w zachodniej części Kotliny Sandomierskiej;
Nidzica, Niedzica, Skalbmierzanka,
rz., lewy dopływ Wisły, płynie przez Wyż. Miechowską, Płaskowyż Proszowicki i Niz. Nadwiślańską, w woj. małopolskim;
wieś w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim (gmina Skała), w południowej części Wyż. Olkuskiej, w dolinie Prądnika, na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego;
m. powiatowe w województwie małopolskim, na zachodnim krańcu Wyż. Olkuskiej, nad rz. Baba (dorzecze Białej Przemszy).
woj. w południowo-wschodniej Polsce;